De Sint-Martinuskerk is gelegen aan de rand van het centrum van Malle, nabij de laan die naar het kasteel van Westmalle voert. Deze kerk, oorspronkelijk een kasteelkapel, werd in 1490 omgebouwd tot een volwaardige parochiekerk, in opdracht van de toenmalige eigenaar van het kasteel. De doopkapel en de sacristie aan de zuidkant van het koor zijn overblijfselen van deze bouwfase uit de 15de eeuw.
De grafkapel van de kerk, waarschijnlijk daterend uit de 16de eeuw, bevat twee wapenschilden in het gewelf die getuigen van deze periode.
In 1760 werd na een verwoestende brand een campanile-achtige toren gebouwd. Tussen 1902 en 1905 werd de kerk uitgebreid van 30 naar 50 meter lengte, waarbij de toren 20 meter westwaarts werd verplaatst. In 1915, in de nacht van 8 juni leggen de Duitsers de kerk in as. Na de brand werd de kerk tijdens de wederopbouw in 1926-1927 opnieuw uitgebreid met twee zijbeuken. Deze uitbreidingen zijn duidelijk zichtbaar in de architectuur en het gebruikte materiaal.

Bij de brand van 1915 gingen alle glasramen in de kerk verloren. Bij de wederopbouw van de kerk in 1925-1926 werd de kerk volledig opnieuw beglaasd.

MAAT_WERK architecten is aangesteld voor de restauratie van de glas-in-loodramen.